چهارشنبه ۲۷ بهمن ۰۰
نمیدونستم چرا از وقتی طرحم شروع شده اصلا احساس شادمانی نمیکنم. نمیدونستم چرا با وجود اینکه دانشگاه هم چندان برام آسون نبود باز هم امید بیشتری داشتم، شوق بیشتری داشتم تا رفتن سرکاری که نتیجه آن زحمت ها بوده است. نمیدانستم تا اینکه با عزیزترینم این احساسم را موشکافی کردم.
امروز فهمیدم چون میخوام پیشرفت کنم اما دچار روزمرگی شدم. من برای این آزمایشگاه رو انتخاب کردم چون واقعا عاشق کار توی آزمایشگاهم، اما نه آزمایشگاهی که هیچ چیز جدیدی نباشه بلکه آزمایشگاهی که بتونم روح کنجکاوم رو به پرواز دربیارم، جایی که پیشرفت کنم
