The Z.coli

"من ِدیگر" در دنیای موازی ممکن است یک مغازه داشته باشد. مثل کافی شاپ، اما کافی شاپ نیست. یه مغازه کوچیک است که پشتش یک اتاق دارد. از آن اتاق عطر وانیل و نارگیل و کاکائو میپیچد توی مغازه.

اردیبهشت ماه ِشروع کتابهایی بود که هنوز تمام نکرده‌ام و به همین دلیل اسمشان را در این لیست ننوشته‌ام. یکی از دلایلش میتواند این باشد که من همزمان چند کتاب را با هم پیش میبرم البته آنهایی که در یک ژانر مثلا رمان هستند نه، ولی خب...

▪︎ تب مژگان

یکی از رمان های امنیتی آقای محمدرضا حدادپور جهرمی، که از قضا نثرشان روان است و خواندن کتابهایش اصلا اذیت کننده نیست. کتابهایش آدم را گیج نمیکنند هر چند مجبور است بعضی مطالب را فاکتور بگیرد. نثر آقای حدادپور را دوست دارم. از معدود نویسندگان معاصر است که کتابهایش را چه امنیتی چه غیر امنیتی دنبال میکنم و لذت میبرم. اولین کتاب هایی که باعث آشنایی من با این نویسنده محترم شد "حیفا"، "کف خیابون 1"و" نه" بودند و که حتی یک لحظه هم آنها را زمین نگذاشتم. از رمانهای جدیدش هم میتوان به  "مُ...مُ...محمد" اشاره کرد که اتفاقا خیلی هم استقبال شد که اتفاقا غیر امنیتی است.

داستان تب مژگان هم پیچیده است. یک روز محمد مامور امنیتی با پرونده قطوری روی میز کارش مواجه میشود که هر چه جلوتر میرود انگار هی در هم میپیچد. پرونده برای دختری است به اسم مژگان که پس از فوت مادر دائما تب میکند و کم کم پای دوستی به خانه‌اش باز میشود که انگار با بودنش حال مژگان خیلی خوب است. این میشود که دیگر اعضای خانواده با حضور او مخالفتی نمیکنند. و اتفاقا این شروع داستانی است که هر لحظه‌اش نفس گیر است و شما را متعجب میکند!

♦ موش ها و آدم ها

هیچ وقت هیچ اثری از آثار جان اشتاین بک نخوانده بودم و تعجب میکنم چرا از خواندن اثار این نویسنده خلاق فرار میکردم. کتابش از شاهکار های ادبیات آمریکاست. و با صوت آقای طالبیان حتی چندبرابر جذاب شده. کتاب ظلم استثمارگری را بر طبقه محروم و فقیر جامعه به تصویر میکشد و شما را به همراه خود میبرد به آن مزارع آمریکایی با کارگرانی که بیلرسوت لی میپوشند و برای اربابان خود کار میکنند. آقای اشتاین بک داستان دو دوست را روایت میکنند که برای رویای یک زندگی بهتر به مزرعه‌ای برای کار میروند تا پولش را برای آن رویا کنار بگذارند.

پ.ن : باورم نمیشه چند روزه که این متن کش اومده و هر چی که قبلا نوشته بودم حذف شدند. به خاطر همین کتاب هشت قتل حرفه‌ای رو جداگونه براش مطلب میذارم. اینطوری حداقل از حرصم کم میکنه :)