کتاب دی ۳ و ۴
بابت انتشار دیر این پست عذرخواهم، چون یادم رفته بود از حالت پیشنویس خارجش کنم ( ￣ー￣)
۳. نامه‌های عاشقانه‌ی یک پیامبر
۴. پیامبر
اولین اثری که از جبران خلیل جبران خواندم، اسم کتابش را یادم نیست ولی در دوره راهنمایی بود. از خواندنش لذت بردم به خصوص که آن زمان روحیه شاعرانه‌ای داشتم و خواندن کتاب‌هایی با این سبک روح مرا لطیفتر مینمود. تا اینکه بعد از سالها به واسطه خانم دکتر کتاب خوانم دوباره دو اثر از این نویسنده گرامی را خواندم. خوشحالم که اول این کتابها زندگی‌نامه‌اش را هم نوشته‌اند(به تازگی علاقه بسیاری به زندگی نامه دارم). پیش از این فکر نمیکردم که خلیل جبران بیشتر نقاش بوده!
نامه‌های عاشقانه یک پیامبر که توسط پائولو کوئیلو جمع آوری شده بود، نامه‌هایی بود از جبران خلیل جبران به "ماری" عزیزش. قصد ندارم زندگی‌اش را شرح دهم چرا که در سایتها و حتی کتابها میتوانید بهتر و مفصلتر از نوشته‌های من بخوانید. این کتاب را بیشتر از کتاب "پیامبر" دوست داشتم چون واقعی بود. خودش، ماری عزیزش، احساساتش، اتفاقاتش، نوشته‌هایش، همه چیز و همه چیز.
طبق گفته منتقدان "پیامبر" بهترین اثر خلیل جبران است. از نوشته‌های ادبی گرفته تا سبک داستانی و محتوای درونش. طبق گفته خود جبران، پیامبری است که به مردم مهر میورزد اما مردم چندان او را مورد توجه خود قرار نمیدهند، تا اینکه کشتی از راه میرسد و پیامبر باید برود. اینجاست که مردم تازه او را میبینند و از او میخواهند که پند و اندرزی به یادگاری برای او بگذارند.
از نظر خود جبران، پیامبر خود اوست که سعی دارد با نوشته ها و نقاشی‌هایش کمال درونی خود را و عشقی که به مردم دارد را نشان دهد. میخواهد مهر و نیکی خود را با نگاشتن این کتاب برجا بگذارد.
کتابش زیبا بود. مترجم با سبک نویسنده آشنا بوده که توانسته به این زیبایی تمثال های زبان انگلیسی را به فارسی شیرین برگرداند. همانطور که گفتم برعکس بقیه کتاب نامه‌هایش را بیشتر دوست داشتم و از خواندنش لذت بردم. حجم کتاب هم به گونه‌ایست که اگر اهل ظرافت های ادبی هستید و همچنین به روش تندخوانی مطالعه میکنید، در دو ساعت تمام میشود.
